به گزارش خبرنگار مهر، آیت الله ملک حسینی در پیامی به مراسم رونمایی کتاب "پایی که جاماند" آورده است: اگر روایتگران پاک و مقدسی چون امام زین العابدین (ع)، امام باقر(ع)،زینب کبری(س) و سکینه(س) و زنان و نوجوانان و نونهالان حاضر در صحنه عاشورا، این مصیبت عظمی را حکایت و روایت نکرده بودند و بار پیام آن را برای تاریخ بشری به عهده نمی گرفتند، هرگز این پیام بلند به بشر نمی رسید و این نور خاموش می شد.
در ادامه این پیام آمده است: این اراده و مشیت خداوند تبارک و تعالی بود که با اسارت آل الله آن نور خاموش نگردد و این رسالت به انجام رسد.
این پیام می افزاید: حیات و حرارت در رگ های تاریخ انسانی ناشی از درک عظمت حادثه و عمق فاجعه و جانبازی ها و فداکاریهای عاشورائیان و اهداف بلند آنان بود که با دو رشته پیام به جهانیان اعلام شد. پیامی پیش از حادثه توسط اباعبدالله الحسین(ع) و پیامی پس از آن توسط اسیران کربلا.
در بخش دیگری از این پیام آمده است: خاطرات دوران جنگ و اسارت سید ناصر حسینی پور در کتاب «پایی که جا ماند» بصیرت و عمق درک یک نوجوان 16 ساله را از حادثه پد خندق که توسط دلیر مردان کهگیلویه و بویراحمد در جزیره مجنون آفریده شد، نشان داد.
وی می افزاید: حادثه ای که عشق به اهل بیت، غیرت و آزادگی و وطن دوستی فرزندان عشایر را به نمایش گذاشت و تعدادی کشته و به لقاء پروردگار رسیدند و تعدادی از جمله نویسنده ماندند اما نه با پایی که جا ماند، بلکه با پایی از پیش به بهشت فرستاده شده تا پیام خون و خونفشانی را به نسل های آینده منتقل کنند و به تاریخ بفهمانند که چشم باز و قلب شاهد یک نوجوان می تواند خزینه ای برای خاطرات باشد تا نسل های آینده را در تجربه های روزهای تلخ و شیرین جنگ مشارکت دهد و با خاطرات دوران اسارت سلسله اذناب شیطان را به تاریخ معرفی و آنها را رسوا کرد.
در پایان این پیام آمده است: نباید روایت گری و بازگویی خاطره های دفاع مقدس را ساده شمرد بلکه باید رشادت های فرزندان پاک این ملت را که با اقتدار و تأسی از اباعبدالله الحسین(ع) جان خود را فدای نام مقدس رسول الله(ص) و امیرالمؤمنین(ع) و حسین بن علی(ع) و مکتب و وطن خویش کردند، در کتاب ها و سینه ها به ودیعت سپرد تا به نسل های آینده منتقل شود.
نظر شما